تخففوا تلحقوا

چقدر من این شعر مولانا را دوست دارم

  مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم                        دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

دیده سیر است مرا جان دلیر است مرا                               زهره شیر است مرا زهره تابنده شدم

گفت که دیوانه نه‌ای لایق این خانه نه‌ای                                رفتم دیوانه شدم سلسله بندنده شدم

گفت که سرمست نه‌ای رو که از این دست نه‌ای         رفتم و سرمست شدم وز طرب آکنده شدم

گفت که تو کشته نه‌ای در طرب آغشته نه‌ای                             پیش رخ زنده کنش کشته و افکنده شدم

گفــت که تو زیرککی مست خیالی و شکی                                  گول شدم هول شدم وز همه برکنده شدم

گفت که تو شمع شدی قبله این جمع شدی                                   جمع نیم شمع نیم دود پراکنده شدم

گفت که شیخی و سری پیش رو و راهبری                                 شیخ نیم پیش نیم امر تو را بنده شدم

گفت که با بال و پری من پر و بالت ندهم                           در هوس بال و پرش بی‌پر و پرکنده شدم

(خطبه21 نهج البلاغه)

فَإِنَّ الْغایَةَ أَمَامَکُمْ، وَ إِنَّ وَرَاءَکُمُ السّاعَةَ تَحْدُوکُمْ. تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا، فَإِنَّمَا یُنْتَظَرُ بِأَوَّلِکُمْ آخِرُکُمْ.

همانا قیامت پیش روی شما و مرگ از پشت سر ،شما را می راند سبکبار شوید تا برسیدهمانا انان که رفتند در انتظار شما هستند.

تخففوا تلحقوا