جامعه رو به انحطاط ما!!!
تمام جامعه شناسان معتقد هستند که هر تمدن و اجتماعی همانند خورشید طلوعی و اوجی و افولی دارد . هر تمدنی روزی متولد می شود و روزی هم خواهد مرد . روزی طلوع و روزی هم غروب
حدود 30 سال از انقلاب اسلامی ما می گذرد. وسوال مهم این است که آیا ما توانسته ایم به اهداف وارمان های انقلاب خود دستیابیم یا خیر؟! ایا هدف از انقلاب ، انقلاب مادی بود؟ یا انقلاب معنوی ؟ و یا هر دو ؟!
اگر انقلاب مادی بود آیا بدون انقلاب نمی توانستیم به ان برسیم ؟کما اینکه در 30 سال قبل و کشور ایران و کره جنوبی هر دو در یک سطح بوده اند و امروز بعد از یک مدت یکسان ، تفاوت های مادی این دو بسیار فاحش است .
در مورد انقلاب معنوی هم میتوان بررسی کرد .اگر هدف انقلاب ما معنوی بود آیا ما در طول این سی سال به اهداف انقلابی خود رسیده ایم ؟ شعارهای انقلاب آیا تحقق پیدا کرده است؟ ایا «اقبال» مردم به دین بیشتر شده یا «ادبار » انها از دین؟ اگر واقعا انقلاب در مردم ما تاثیر داشته ،چگونه می توان تعارض بین این موضوع و میزان فساد ،بی بندوباری ،پایمال شدن حقوق انسانی ، و لگد مال شدن کرامت های انسانی و صدها مشکل اخلاقی حاکم در جامعه را حل کرد؟
شاید بررسی این موضوع و قیاس موارد یاد شده با قبل از انقلاب نیاز به کارشناسی داشته باشد اما «شاید» گاهی شنیده ها و گفته های بزرگانی که هر دو دوره را تجربه کرده اند و گاهی در متن اجتماع بودن ،تا حدودی مقیاسی به دست ما دهد .
اگه نگوییم رعایت نشدن "کرامت انسان ها و حقوقی انسان" و سایر اصول اخلاقی و دینی در طول این مدت زیاد نشده لااقل این را می توان گفت که تغییری نیز نکرده ( که البته به نظر شخصی خودم بهتر که نشده ایم هیچ !بدتر هم شده ایم) و باز این سوال پیش می اید که اگر تغییر نکرده ایم پس چرا انقلاب کرده ایم؟ویا سوال را صحیح تر عنوان کنیم چرا انقلاب انطور که مطرح شد پیش نرفته؟ وآیا «ظرف زیبای» انقلاب و «مظروف و محتوای دهشتناک » آن در حال حاضر باعث بدبینی و طرد مردم ما نشده ؟ ایا شنیدن نام "حکومت و جمهوری اسلامی " و دیدن مسائل روزمره «ما» به ضرر دین و حکومت اسلامی تمام نشده؟
قران کریم عوامل انحطاط یک جامعه را در4 مورد خلاصه می کند:
1-ظلم : وَکَذَلِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِیَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِیمٌ شَدِیدٌ
- اینچنین بود مؤاخذه پروردگار تو وقتی که بخواهد قریه ای ستمکار را به مؤاخذه کشد مؤاخذه او عذابی سخت دردآور است
فَلَوْلاَ کَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِکُمْ أُوْلُواْ بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأَرْضِ إِلاَّ قَلِیلاً مِّمَّنْ أَنجَیْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مَا أُتْرِفُواْ فِیهِ وَکَانُواْ مُجْرِمِینَ
- چرا در میان مردمانی که پیش از شما بودند جز اندکی که از آن میان نجاتشان دادیم خردمندانی نبودند تا مردمان را از فساد کردن در زمین باز دارند? ظالمان از پی آسودگی و لذات دنیوی رفتند و گنهکار بودند
2-فساد اخلاق :) آیا نیازی ست که بگوییم فساد اخلاق صرفا شامل اخلاق جنسی نمی باشد ؟ و بسیاری از کارهای روزمره ما "مومنان" نه !! "مسلمانان" نیز شامل فساد اخلاقی می باشد)
وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا فَفَسَقُواْ فِیهَا فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیرًا
- و چون بخواهیم شهرى را هلاک کنیم، خوشگذرانانش را وا مىداریم تا در آن به انحراف [و فساد] بپردازند، و در نتیجه عذاب بر آن [شهر] لازم گردد، پس آن را [یکسره] زیر و زبر کنیم.
3- تفرق و تشتت:
وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
- همگان دست در ریسمان خدا زنید و پراکنده مشوید و از نعمتی که خدا بر، شما ارزانی داشته است یاد کنید : آن هنگام که دشمن یکدیگر بودید و او دلهایتان را به هم مهربان ساخت و به لطف او برادر شدید و بر لبه پرتگاهی از آتش بودید ، خدا شما را از آن برهانید خدا آیات خود را برای شما اینچنین بیان می کند ، شاید هدایت یابید
وَلاَ تَکُونُواْ کَالَّذِینَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَأُوْلَـئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ
- همانند آن کسان مباشید که پس از آنکه آیات روشن خدا بر آنها آشکار شد،، پراکنده گشتند و با یکدیگر اختلاف ورزیدند ، البته برای اینان عذابی بزرگ خواهد بود
أَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ
- از خدا و پیامبرش اطاعت کنید و با یکدیگر به نزاع بر مخیزید که ، ناتوان شوید و مهابت و قوت شما برود صبر پیشه گیرید که خدا همراه صابران است
4-ترک امر به معروف ونهی از منکر :
وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَـئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
-
باید که از میان شما گروهی باشند که به خیر دعوت کنند و امر به معروف و نهی از منکر کنند اینان رستگارانند
در قضیه قیام امام حسین (ع) نیز امام مکرر به این 4 مورد اشاره می فرمودند و مدام جامعه را متوجه خطر این موارد می کردند:
الا ترون ان الحق لا یعمل به و الباطل لا یتناهی عنه :نمی بینید چگونه به حق عمل نمی شود و مردم از باطل بازداشته نمی شوند (ظلم)
ما خرجتُ اَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالماً انِّما خَرَجتُ لطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَهِ جَدّی ، اُریدُ اَن امُرَ بالمَعروفِ و اَنهی عَن المُنکَر(فساد و امر به معروف و نهی از منکر): مردم دنیا بدانند که حسین ، حرص او را وادار به قیام نکرد ،حسین یک مفسد و اخلالگر نیست ،حسین یک ستمگر نیست ، دنبال دنیا و مقام نیست ،حسین یک مصلح است ، می خواهد در امت جدش اصلاح بوجود اورد
می بینیم که امام حسین علیه السلام هم با دیدن موارد فوق ،که عوامل انحطاط جامعه هستند ؛دست به کار شدند و قیام کردند.قیام برای احیای جامعه ای رو به انحطاط!
چه کسانی موجب بوجود امدن و شکل گیری این 4 عامل در جامعه شده اند: ما ؟!! شما؟؟ استکبار ؟؟ دشمن ؟؟ غفلت ؟؟!! و ....
که بالیقین اولین و مهمترین عامل «خودمان» هستیم نه هیچ کس دیگر .(که در پست بعدی مطلی را در این خصوص خواهم نوشت)
استادی به نقل از آیت الله بهاالدینی می فرمود:"که مدام می گویید آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند ،آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند"؛ که استاد عزیزمان به طنز فرمود:"آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند چرا که همه غلط ها را خودمان داریم می کنیم"
و باز هم سوال :آیا با شیوع 4 مورد فوق در جامعه ما باید منتظر انحطاط و افول انقلاب باشیم ؟ یا نه باید منتظر قیامی برای جلوگیری از انحطاط آن و سوق دادن آن به سمت «مدینه ی فاضله پیامبر» بود؟
